झाले बहु, होतील बहु, परंतु या सम हा....

डबडबलेल्या अश्रुनीशी... महाराष्ट्र सारा उभा...
डोळे उघडून साहेब तुम्ही... एकदाच फक्त बघा....!
काय केली चूक आम्ही... कशाची दिलीत सजा...
बुद्धिबळाच्या पटावरून आज... राजाच झालाय वजा...

मातोश्रीच्या 'त्या' खिडकीतून... हात आम्हास कोण करणार ?
रणरणत्या ह्या उनात आता... छत्र आम्हावर कोण धरणार....?
तुमचा काय हो साहेबच तुम्ही... स्वर्गात पण तुमचीच चालणार...
पण "उठ माझ्या मर्द मावळ्या"... आता आम्हास कोण बोलणार....?
पहायचं आम्ही कुठे तुम्हाला... ''मार्मिक''पणे बोलताना...
वाजवायच्या कशा टाळ्या आता... शब्दांना तुमच्या झेलताना...
इथून पुढे दसरा ही आता... शिमग्यासारखाच भासेल...
कारण शिवतीर्थावर डरकाळी फोडणारा... माझा वाघ तिथे नसेल...!
व्यंगाचे तुम्ही चित्रकार पण... तुम्हास नव्हते कुठले व्यंग...
खेळायचे तुम्ही सप्तरंगाशी... पण भगवाशीच तुमचा संग....
वाघ होता एकलाच आमुचा... बाकी माकडाचाच खेळ सारा...
भगवे होते ते वादळच जणू.... कसली वावटळ अन कसला वारा...
भगव्या ध्वजाचं ओझं त्या... आता आम्ही कसं पेलायचं...
गेलात करून पोरकं आम्हांस.... आम्ही साहेब कुणाला बोलायचं....

मा. बाळासाहेब ठाकरेना भावपूर्ण श्रद्धांजली.....